12 ΛΟΓΟΙ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ ΤΩΝ "ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ"
1. Αγανάκτησαν ετεροχρονισμένα.
2. Αγανάχτησαν την ώρα που έπρεπε ΉΔΗ να "δικάζουν".
3. "Μαϊμούδισαν" κατά τα ξένα πρότυπα.
4. Κράτησαν κατσαρόλες απέναντι σε σφαίρες.
5. Κατέβηκαν μπουλούκι όπως πάντα και "αέρα πατέρα".
6. Δεν συναίνεσαν ποτέ σε ένα στοιχειώδη Συντονισμό.
7. Δεν υιοθέτησαν ποτέ Στρατηγική και Σχεδιασμό.
8. Κινούνται με τακτική "ατάκτων" και "ακέφαλοι".
9. Είναι φαντάροι χωρίς Στρατηγό.
10. Αντιδρούν ενστικτωδώς και "εν θερμώ".
11. Πάνε σε "μάχη" που γνωρίζουν πως είναι "στημένη" και χαμένη.
12. Προαναγγέλουν την μάχη και χάνουν το στοιχείο του "αιφνιδιασμού".
Υπάρχουν δεκάδες άλλοι παράμετροι και λόγοι της αποτυχίας. Γεγονός είναι πως το σύνολο του ελληνικού λαού δεν "αγκάλιασε" στο μέτρο που θα έπρεπε αυτή τη στάση. Τυχαία;Όχι. Αν σκεφτούμε λογικά κια ψύχραιμα θα δούμε πως το "Σύστημα" δεν ενεργεί ποτέ σπασμωδικά και εν θερμώ. Έχει σχέδιο, έχει "όργανα", έχει ιεραρχία, έχει μεθοδικότητα και τακτική. Γι΄αυτό και έχει πάντα αποτέλεσμα.
Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει ούτε σχέδιο,ούτε "όργανα", ούτε ιεραρχία, ούτε μεθοδικότητα, ούτε τακτική. Γι΄αυτό και ΔΕΝ υπάρχει αποτέλεσμα.
Μήπως είναι καιρός να πάψουμε τα "καμώματα" της αγανάκτησης και να ασχοληθούμε σοβαρά, εκτιμώντας την κατάσταση στο σύνολό της, εξετάζοντας τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματά μας, τι μέσα διαθέτουμε, ποιο στόχο επιδιώκουμε και με ποιες πρακτικές θα τον επιτύχουμε;
Τέλος, οι μάχες δεν κερδίζονται από τους φαντάρους φίλοι μου, αλλά από τους "Στρατηγούς".
1. Αγανάκτησαν ετεροχρονισμένα.
2. Αγανάχτησαν την ώρα που έπρεπε ΉΔΗ να "δικάζουν".
3. "Μαϊμούδισαν" κατά τα ξένα πρότυπα.
4. Κράτησαν κατσαρόλες απέναντι σε σφαίρες.
5. Κατέβηκαν μπουλούκι όπως πάντα και "αέρα πατέρα".
6. Δεν συναίνεσαν ποτέ σε ένα στοιχειώδη Συντονισμό.
7. Δεν υιοθέτησαν ποτέ Στρατηγική και Σχεδιασμό.
8. Κινούνται με τακτική "ατάκτων" και "ακέφαλοι".
9. Είναι φαντάροι χωρίς Στρατηγό.
10. Αντιδρούν ενστικτωδώς και "εν θερμώ".
11. Πάνε σε "μάχη" που γνωρίζουν πως είναι "στημένη" και χαμένη.
12. Προαναγγέλουν την μάχη και χάνουν το στοιχείο του "αιφνιδιασμού".
Υπάρχουν δεκάδες άλλοι παράμετροι και λόγοι της αποτυχίας. Γεγονός είναι πως το σύνολο του ελληνικού λαού δεν "αγκάλιασε" στο μέτρο που θα έπρεπε αυτή τη στάση. Τυχαία;Όχι. Αν σκεφτούμε λογικά κια ψύχραιμα θα δούμε πως το "Σύστημα" δεν ενεργεί ποτέ σπασμωδικά και εν θερμώ. Έχει σχέδιο, έχει "όργανα", έχει ιεραρχία, έχει μεθοδικότητα και τακτική. Γι΄αυτό και έχει πάντα αποτέλεσμα.
Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει ούτε σχέδιο,ούτε "όργανα", ούτε ιεραρχία, ούτε μεθοδικότητα, ούτε τακτική. Γι΄αυτό και ΔΕΝ υπάρχει αποτέλεσμα.
Μήπως είναι καιρός να πάψουμε τα "καμώματα" της αγανάκτησης και να ασχοληθούμε σοβαρά, εκτιμώντας την κατάσταση στο σύνολό της, εξετάζοντας τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματά μας, τι μέσα διαθέτουμε, ποιο στόχο επιδιώκουμε και με ποιες πρακτικές θα τον επιτύχουμε;
Τέλος, οι μάχες δεν κερδίζονται από τους φαντάρους φίλοι μου, αλλά από τους "Στρατηγούς".
